Zrujnowane centrum handlowe

Nosz cholera, co za ciul podłożył C4 akurat pod jej ulubionym centrum handlowym?! Jak tak można? Skandal! Rozbój w biały dzień! Selina zeskoczyła z barierki i rozejrzała się po zakurzonym od pyłu z tynku pomieszczeniu. Sklep, który niegdyś był jednym z jej ulubionych, był w ruinie. Zaklęła pod nosem i skierowała się ku wąskiej wyrwie w ścianie, przez którą wyszła na główny korytarz. Nie miała jakiegoś specjalnego powodu, by zjawić się akurat tutaj. Ot, kręciła się z kąta w kąt, nie mogąc znaleźć dla siebie miejsca. Rozejrzała się, poszukując jakiegoś miejsca, w którym mogłaby się zaszyć - okdąd w Gotham zapanował chaos, nie miała okazji ulotnić się z miasta, a żadna z jej dotychczasowych kryjówek nie była dostatecznie bezpieczna. Selina czuła się w nich niepewna, dodatkowo Bruce znał wszystkie. Głupi Gacek. Poprawiła gogle na masce i przeskoczyła nad balustradą piętra - schody były zawalone, a nie będzie zawracała sobie głowy szukaniem przejścia, skoro może od tak skoczyć. Wylądowała miękko i podniosła się, zielonymi oczyma wodząc po ruinie centrum. Aż żal serce chwytał, patrząc na niegdyś kuszące wystawy, plakaty ogłaszające wyprzedaże... Ach, wyprzedaże...

Zdegustowana swoimi obecnymi ciuchami, które otrzymała, a raczej wyłudziła od pewnej dziewczyny, która przechadzała się wczorajszym wieczorem po jakże niebezpiecznych tej wiosny ulicach Gotham, Harleen Quinzel postanowiła udać się do swojego ulubionego centrum handlowego na zakupy. By nie wzbudzać żadnych problemów, postanowiła być grzeczną dziewczynką i uwaga, z a p ł a c i ć za nowe ubrania, oczywiście pieniędzmi, które ''podarowała'' jej nowa koleżanka. Kiedy w końcu dotarła do miejsca, które niegdyś przyprawiało ją o szybsze bicie serca, (no bo w końcu jaka kobieta nie kocha zakupów?) spotkało ją nie lada rozczarowanie. Rozchyliła lekko usta w niedowierzaniu, patrząc na ruinę budynku. Cholerni psychole z Arkham... pomyślała nie myśląc nawet o tym, że po części obraziła samą siebie. Quinn bez wahania weszła do środka, zerkając to na zawalone ściany, a to na porozrzucane wszędzie plakaty nowej, wiosennej kolekcji, nie przejmując się, że leżące na podłodze popękane szkło mogłoby przebić podeszwy jej trampek i poranić jej stopy. Nagle, kobieta głośno kichnęła, przystając na chwilkę.
-Cholerny kurz.
Przeklęła ponownie, tym razem na głos, kontynuując dalszą, nostalgiczną przechadzkę po korytarzu.

Selina przyczaiła się za barierką, by sprawdzić, czy nic jej nie grozi - rozwalone centra handlowe zazwyczaj kryły nieco więcej niż trochę gruzu, kto to wiedział, co lub kto się tu kryje. Jej uwagę przyciągnął jednak znajomy dźwięk - kichnięcie. Jednym zgrabnym skokiem znalazła się na dole.
- No ładnie, wszystkie wyprzedaże nam sprzątnęli sprzed nosa!
Wyszczerzyła się do przyjaciółki i uścisnęła ją, natychmiast znajdując się przy Harleen. Dopiero po chwili jej uwagę zwróciły hałasy. Zatrzymała się w pół ruchu i skierowała spojrzenie na Harley.
- Może lepiej nie stać tak na środku.
Dla bezpieczeństwa wysunęła oba pistolety i przeładowała je, by szybko strzelić w razie potrzeby, a trzymany w dłoni rozwinięty bat ścisnęła nieco mocniej, jakby chciała się upewnić, że będzie w stanie go bezproblemowo użyć. Jej spojrzenie znów skierowało się na doktor Quinzel.
- Szukałam Cię od ucieczki z Arkham. Odkąd się dowiedziałam, że też uciekłaś. Z resztą, jakże byś miała nie uciec.
Twarz kobiety rozjaśnił lekki uśmiech, jednak mówiła cicho, by nie zwracać na nie uwagi nieporządanego towarzystwa. W końcu dojrzała kilku mężczyzn i tyrpnęła Harley znacząco.
- Czy mi się wydaje, czy ktoś nam zabiera najlepszą zabawę?